Het positieve plan.

Na al die zelf bewierookende wedstrijdverslagjes die ik hier de laatste tijd schrijf, zal ik proberen iets interessants op deze blog te pennen.
Vroeger had ik altijd problemen om een goed gevoel tijdens en na een wedstrijd te hebben. Hoe vaak gebeurde het dat ik midden in een wedstrijd dacht, pff waarom doe ik dit, als ik iets vertraag zal het vast een stuk aangenamer zijn, ik kan een blessure faken en uitstappen enz.
Nadien had ik dan vaak het gevoel dat ik beter kon, als ik er maar in kon slagen mijn gedachten dichter bij mijn lichaam te houden.
Mijn zoektocht bracht mij bij een aantal voortreffelijke boeken die maken dat mijn loopwedstrijden een stuk aangenamer verlopen.

De Boeken

• Running within: Een fantastisch boek die iedere loper gelezen zou moeten hebben. Dit boek is de sleutel tot een hoger loopniveau. Eerst had ik een beetje moeite met de nadruk die gelegd wordt op affirmatie en herhaling maar uiteindelijk pas ik de technieken die worden aangereikt vaak toe.
• Cognitieve gedragstherapie voor dummy's : De cognitieve gedragstherapie is een van de meest succesvolle psychotherapieën die er momenteel bestaan. Voor/tijdens en na een zware wedstrijd kunnen heftige emoties voorkomen dit boek reikt technieken aan om beter om te gaan met die gevoelens. Dummy boeken zijn geen boeken voor onnozelaars maar brengen interessante onderwerpen in een ieders bereik door een taal te hanteren die wars is van alle vakjargon.
• Running with the legends: Dit boek geeft inzicht van hoe de elite om gaat met de stress, verwachtingen en pijn. Wie dit boek gelezen heeft, krijgt, zoals de achterflap belooft, het gevoel 21 toplopers te kennen als dichte vrienden.

Concrete technieken

Allemaal goed en wel, hoor ik u denken, maar wat is er dan concreet veranderd ?

Voor de wedstrijd : Vroeger was ik al de dag voordien mezelf aan het opvreten, met als gevolg dat ik mentaal moe aan de start verscheen. Nu doe ik het anders, 2 dagen voordien loop ik niet meer, ik ga rustig zwemmen, de dag voordien ga ik shoppen of iets anders die ik leuk vind. Op de dag zelf doe ik tot 2 uur voordien iets leuks en pas dan begin ik aan de wedstrijd te denken. Net genoeg tijd om gefocust te zijn en te weinig tijd om ten onder te gaan aan de stress!

Vervang ik moet door ik kan : Moeten werkt niet, tijdens WO2 was de dwangmatige Nazimaatschappij een stuk minder productief dan de meer liberale Engelse maatschappij. Dit gaat ook op voor onszelf, wanneer iemand me voor de wedstrijd vraagt: "Top5, Lorenzo?" Dan negeer ik die vraag, het staat vast dat ik zal proberen mijn uiterste best te doen, maar er zijn zovele factoren buiten mij om die een wedstrijdresultaat bepalen.
Sommige dagen valt alles op zijn plaats, op andere dagen gaat het een stuk minder. Als je dat begrijpt ben je al een stuk op de goede weg om een ontspannen ritmische loper te worden.

Als het moeilijk wordt, dan denk ik aan wat ik kan doen om de situatie te verbeteren. Stel ik kan niet meer volgen bij de groep dan probeer ik nog een kilometer bewust bij de groep te blijven, als het dan nog niet gaat dan mag ik lossen.

Blijf bij de zaak: Laat je gedachten tijdens de wedstrijd nooit afdwalen naar zaken buiten de wedstrijd. Aanvaard dat lopen hard kan zijn en pijn kan doen, probeer bij je lichaam te blijven: dit is de sleutel tot een doorbraak en fantastische pr's! Dit hangt samen met bovenstaande: dump die hartslagmeter en andere gadgets (zeker tijdens een wedstijd)! Ze leiden af en vervreemden je van jezelf, wat vertrouw je meer , je hartslagmeter die zegt dat je in het rood gaat of je lichaam die aanvoelt dat het best wel nog zal gaan ? Bovendien zijn het je hersenen die bepalen wanneer je gaat vertragen en niet je hart!

Denk aan grote sportprestaties: wat mij helpt als het moeilijk wordt, is even denken aan die waarlijk grote, te koesteren, sportmomenten, een wedstrijd waar ik van hou en me heel erg kan aan optrekken is onderstaande, als ik er even aan denk dan lijkt mijn pijn heel wat onbetekender dan gaan mijn gedachten : Foster had pijn, en ging door, kan ik dat? "

Ik hoop dat het toch een beetje begrijpelijk was!