... begint met de eerste stap
Gisteren was het een mooie dag, ik heb namelijk gelopen! Dat was al meer dan 10 dagen geleden. De kinesiste had me de vorige maal beloofd dat ik een 20 tal minuten ging kunnen lopen op de loopband, om zeker te zijn dat ze die belofte niet ging vergeten had ik een flashy loop-pakje aangesjord.
Het water van de Lethe
Wat was dat fijn, na enkele ogenblikken op de loopband was alle ellende van de voorbije week vergeten, de lekke band -lees :het smeer en het geknoei om de band te wisselen- op de armzalige 'fietspaden' in Torhout, Grotere kaart weergeven, de donderdagavond zwemsessie waar ik constant vechten moest om contact te houden met de anderen. Weg was dat !'s Avonds zijn we dan gaan supporteren naar mijn vrienden/loopcollega's in Wenduine. we waren nog net op tijd om Gino Puystjens, Vincent, Alain en Chris te zien finishen. Daarna nog een aantal leuke babbels gemaakt met veel te veel mensen om op te noemen.
Hetgeen me bij bleef is dat de meningen verdeeld waren over de hertekening van het parcours, het is alleszins nog steeds geen echte 10mijls wedstrijd misschien zouden ze er beter een zuivere 15K wedstrijd van maken, een afstand waar er bitter weinig op gelopen wordt langs hier.
Het herstelprogramma voor volgende dagen/weken
Als alles goed gaat, dan loop ik volgende week een 4tal keer. Niks te heftig, maar ook geen start to run toestanden. Een tempo tussen de 5min en 4'30 de kilometer lijkt me aangewezen voor de volgende 2 weken.
Eerst om de andere dag lopen (blijven fietsen en zwemmen dus, joepie !) en dan weer opdrijven naar 5 a 6dagen lopen in de week.
Een stoutmoedig plan ?
Shoot for the moon, and even if you miss, you still end up among the stars!?Een ideetje waar ik al een tijd mee speel maar ik nog niet praktisch uitgewerkt heb. Stel nu dat ik een 6-tal maanden op een constant hoog niveau ( genre gold elite plan van Jack Daniels -100 a 120km in de week met 2 à 3 kwaliteitssessies) probeer te trainen zonder al te veel afleiding.
Zou dat voldoende zijn om de kloof te verkleinen en eventueel te dichten op mensen zoals Dirk en Davy ? Ik ben 31, als ik zoiets wil proberen moet ik dit toch stilaan beginnen te overwegen. Ik heb nog niets beslist maar dit lijkt toch het aangewezen pad.
1 opmerking:
Goed herstel gewenst Lorenzo ! En wat die progressie betreft : geleidelijk aan opbouwen lijkt me toch het best om blessures te vermijden, je ziet dan uiteindelijk wel welke weektotalen je lichaam aankan (bij mij ligt de grens duidelijk ONDER de 100km per week). Ik dank mijn bescheiden progressie (volgens mezelf) aan de lange trage duurlopen van tijdens de winter, kortom aan het toegenomen volume, maar blijkbaar zijn er grenzen...
Een reactie posten