De plannen
De titel duidt op het vele werk die me deze winter te wachten staan. Voor een volgende 'doorbraak' moet ik in oplopende graad van moeilijkheid:
- 120km lopen in de week. Da's relatief gemakkelijk, enkel een beetje opletten voor blessures, dus erg veel tape gebruiken om knie en achillespezen te beschermen. Het is wel niet echt een zicht, soms zie ik de mensen denken: "Kijk daar loopt een ontsnapte mummie!"
- Meer slapen, dat is een stuk moeilijker. 6 a 7 uur is echt te weinig, als je deftig wil trainen.
- 10% van mijn lichaamsgewicht verliezen, dat wordt heel moeilijk. Toch zal het moeten, per kilogram minder gewicht kun je secondes winnen. Trouwens als Jurgen Dereere zoveel kilo's kon kwijt spelen waarom zou ik het niet kunnen ?
Hoever sta ik?
Over sommige dingen ben ik al tevreden, mijn flirt met de fiets is over. Het zwemmen blijf ik dan wel behouden als crosstraining, na heel wat studeer werk heb ik eindelijk het gevoel op het goede pad gevonden te hebben om vlotter door het water te glijden.
Het lopen drijf ik rustig op, na midden oktober zou ik normaal (zonder blessures) gemakkelijk aan 120km moeten kunnen geraken.
Mijn gewicht hangt helaas aan een jojo, dat wordt zeker niet gemakkelijk! 6 kilogram verliezen kan ik enkel halen als ik mijn eetgewoonten kan veranderen, maar dat eist flink wat wilskracht!
1 opmerking:
gelukkig bestaat er ook tape in rood, zwart, blauw.. zo heb je minder het gevoel een wandelende mummie te zijn.
Mais, kweet wel niet of die zo goed blijft kleven...
;o)
Succes met je grootse plan!
Blijf wel naar je lichaam luisteren! Zoveel ingrijpende veranderingen op een blessuregevoelig gestel....
watch out!
Een reactie posten