Omdat het in deze periode van het jaar al donker is wanneer ik tijd heb om te trainen doe ik mijn snellere trainingen langs de weg in plaats van op de piste.
Nu heb ik het geluk dat Matt, de Amerikaanse gast/student van onze vriend Geert wel wat piste ervaring heeft (hij loopt voornamelijk 800meters). Het leek me heel interessant om eens samen te trainen. Vooraf had Lies me gezegd : Niet overdrijven, hé, loop hem niet kapot !
Na wat over en weer gepraat besloten Matt en ik 12 x 1minuut 800meter snelheid te lopen met daartussen telkens 2 minuten jogging. Elk om beurt gingen we kopwerk doen.
Nu , wat heeft een atletische jonge kerel van 17 met een piste achtergrond voor op een bijna oude vent van 30 die enkel straatraces loopt van om en bij de 10kilometer? Snelheid dus, verschroeiende snelheid. Het is een plezier om naar de soepele krachtige pas te kijken maar het is hels om er achter aan te lopen.
Vanaf de 6de kwaliteitssessie zag ik al sterretjes, ik denk dat er op een bepaald moment puur lactaat door mijn aderen stroomde. Maar ik heb het volgehouden -de volle 12 keer- en ik denk dat hij het toch ook wel (een beetje) gevoeld zal hebben ! Dus Lies, geen zorgen, ik heb hem niet kapot gelopen.
donderdag 20 december 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten