Stefano Baldini en andere

Ondanks het feit dat ik een fan ben lijkthet mij erg onwaarschijnlijk dat Stefano Baldini op 37 jarige leeftijd zijn Olympische marathon titel zal kunnen verlengen. De echte kanshebbers op de titel zullen eerder uit Azië of Kenia komen. Mijn favoriet is Sammy Wanjiru (163cm - 52 kg).
Maar dat neemt niet weg dat ik groot respect heb voor Baldini. Je moet het maar kunnen opbrengen, blijven trainen en erin geloven ook al zijn je laatste resultaten echt niet zo goed, grote meneer !
Dat brengt me terug naar Tom Van Hooste die dan toch niet meegaat naar de Spelen. Ik ken natuurlijk geen details die hem tot die beslissing gebracht hebben, maar toen ik het hoorde dacht ik:" Verdomme, dat ga je je later nog beklagen." Misschien ben ik een oude romanticus maar de spelen zijn ondanks alle commercie toch iets speciaals, het moet toch leuk zijn om te kunnen zeggen: ja, in Peking was ik erbij!" Nu, het is zijn beslissing, maar mij lijkt het toch eerder een geval van overdreven Nuchterheid !

Een reis van 1000km ...

... begint met de eerste stap

Gisteren was het een mooie dag, ik heb namelijk gelopen! Dat was al meer dan 10 dagen geleden. De kinesiste had me de vorige maal beloofd dat ik een 20 tal minuten ging kunnen lopen op de loopband, om zeker te zijn dat ze die belofte niet ging vergeten had ik een flashy loop-pakje aangesjord.

Het water van de Lethe

Wat was dat fijn, na enkele ogenblikken op de loopband was alle ellende van de voorbije week vergeten, de lekke band -lees :het smeer en het geknoei om de band te wisselen- op de armzalige 'fietspaden' in Torhout, Grotere kaart weergeven, de donderdagavond zwemsessie waar ik constant vechten moest om contact te houden met de anderen. Weg was dat !
's Avonds zijn we dan gaan supporteren naar mijn vrienden/loopcollega's in Wenduine. we waren nog net op tijd om Gino Puystjens, Vincent, Alain en Chris te zien finishen. Daarna nog een aantal leuke babbels gemaakt met veel te veel mensen om op te noemen.
Hetgeen me bij bleef is dat de meningen verdeeld waren over de hertekening van het parcours, het is alleszins nog steeds geen echte 10mijls wedstrijd misschien zouden ze er beter een zuivere 15K wedstrijd van maken, een afstand waar er bitter weinig op gelopen wordt langs hier.

Het herstelprogramma voor volgende dagen/weken

Als alles goed gaat, dan loop ik volgende week een 4tal keer. Niks te heftig, maar ook geen start to run toestanden. Een tempo tussen de 5min en 4'30 de kilometer lijkt me aangewezen voor de volgende 2 weken.
Eerst om de andere dag lopen (blijven fietsen en zwemmen dus, joepie !) en dan weer opdrijven naar 5 a 6dagen lopen in de week.

Een stoutmoedig plan ?

Shoot for the moon, and even if you miss, you still end up among the stars!?

Een ideetje waar ik al een tijd mee speel maar ik nog niet praktisch uitgewerkt heb. Stel nu dat ik een 6-tal maanden op een constant hoog niveau ( genre gold elite plan van Jack Daniels -100 a 120km in de week met 2 à 3 kwaliteitssessies) probeer te trainen zonder al te veel afleiding.
Zou dat voldoende zijn om de kloof te verkleinen en eventueel te dichten op mensen zoals Dirk en Davy ? Ik ben 31, als ik zoiets wil proberen moet ik dit toch stilaan beginnen te overwegen. Ik heb nog niets beslist maar dit lijkt toch het aangewezen pad.

Mission Impossible ?

Vrijdag 25/07 is er de 10 mijls wedstrijd in Wenduine. In de jaarplanning die ik opgesteld had was dit een zeer belangrijke wedstrijd, het spreekt vanzelf dat dit met de blessure niet meer het geval is. De optimist (ja, die bestaat!) in mij zou graag de 5 mijls wedstrijd lopen (die ernaast georganiseerd word), maar het is voor het moment koffiedik kijken,al een week heb ik geen pijn meer gehad. Het probleem is, dat ik nog geen meter gelopen heb de voorbije 8 dagen, dus de echte test moet nog komen.
Ik zal dus heel lief vragen aan de kine of ze mijn knie willen tapen, zodat ik nog eens mag meespelen met jullie !

De voorbije 2 dagen heb ik gevuld met zwemmen in het dure zwembad van Oostende (€-.3,25! voor een toegangsticket ) en vandaag ben ik naar Brugge gefietst plus wat oefeningen om de IT band te versterken. Maar die sporten zijn (voor mij) nauwelijks surrogaten voor het lopen .

recov dag #3: Stretch & Kracht

Vandaag is het een rustige dag, gewoon wat lichte oefeningen die ik op de site van Runners world gevonden heb, plus een aantal fitness oefeningen (buikspieren, balansoefeningen, ... zulke dingen.)
Hoe het momenteel evolueert denk ik eerder terug te kunnen beginnen lopen. Tot dan hou ik het patroon van zwemmen, fietsen en fitness aan, in het weekend ga ik ze misschien combineren.

recov dag #2 : fietsen dan maar !

Mijn meest onderdanige houding aangenomen en met Bambi ogen aan Lies gevraagd: Mag ik een toertje met je nieuwe koersfiets maken?" Lies -die beter dan wie dan ook begrijpt dat sporten voor mij een zaak is van Geestelijke Gezondheid- zei:" Natuurlijk mag je dat, maar als je hem stukmaakt dan vermoord ik je." Omdat ik van plan ben om af en toe met de fiets naar het werk te gaan ben ik richting Torhout gereden, niet de mooiste of opwindendste route, maar nu heb ik tenminste een idee hoe lang ik erover zal doen naar het werk. In totaal heb ik een goeie 47km gereden aan een gemiddelde snelheid van 28km/h. Daar ben ik best tevreden mee aangezien er op de terugweg wat wind op kop stond.

recov dag #1: Zwem, zwem, zwem !

Deze avond heb ik samen met de gepatenteerde waterratten Lies en Geert 2500m gezwommen, vooraf zag ik er wat tegenop maar eenmaal we bezig waren was het best doenbaar en leuk. De truc bestaat erin die 2500 m in "verteerbare" stukjes op te delen. De sessie was ongeveer zoiets:

1. 500m opwarmen
2. 12x 50m aan 70% (10s recup)
3. 6x 100m aan 80% (15s recup)
4. 1x 200m aan 95%
5. 12 x 25m techniek
6. 300m uitzwemmen

Toen ik uit het water kwam was ik een beetje licht in 't hoofd en nu ik er bij stilsta; het nog niet veel beter ;-) Morgen staat er fietsen op het program, e's kijken of ik dat ook zo aangenaam kan maken !?

2 weken out.

*ZUCHT* 2 weken verplicht vullen met zwemmen en fietsen, wat is het soms lastig om loper te zijn! Ik ben dus officieel "geblesseerd" verklaard. Vanaf morgen begin ik te werken aan mijn herstel. En met een beetje geluk ben ik niet teveel van mijn pluimen verloren op de eerste wedstrijd die ik terug volle bak kan lopen !
mvg lorenzo

Beijingeske toestanden

Trainen

Omdat ik me niet kan blijven wegsteken achter mijn pijnlijke knie heb ik deze avond mijn eerste zware workout gelopen sedert een kleine maand. Op het menu stond een 5km lange tempoloop. Door de overvloedige regen stonden er heel wat plassen in het Bosje bovendien waren sommige paadjes glibberig, zodat ik het een training op intensiteit van gemaakt heb in plaats van een kille cijfertraining !
De eerste 2km gingen heel vlot, ik zat heel dicht bij de tijden die ik behoor te lopen in gematigde omstandigheden. Maar dan begon de extreme luchtvochtigheid me parten te spelen , jeez, dit was geen zuurstof die ik aan het inademen was maar puur water! Het idee dat ik beter kieuwen zou hebben in plaats van longen kwam in mijn op. Mijn tempo liep van een stevige 3'30/km terug naar een gezapige 3'55/km. Harder ging echt niet meer !
Daarna vlug het spiegelmeer in gesprongen (met de benen) om wat af te koelen. Nu is het afwachten of ik morgen kniepijn zal hebben (ik hoop van niet en hopelijk hoopt u mee met mij!)

Nieuwe schoenen: Saucony Type A2

De Imelda Marcos in mij heeft weer toegeslagen. De Saucony Type A2 is een lichtgewicht racer pur sang, ik heb er nog niet veel mee gelopen (enkele 400m'rs snel) en hetgeen ik er tot nu over kan zeggen is dat ze zeer, zeer licht zijn :-), maar ik zou ze niet aanraden om er veel kilometers mee te doen (steun = nul!), bovendien denk ik dat ze rap zullen slijten dus zal ik er zuinig op moeten zijn!

Oostenrijk.

Hoewel we erg genoten hebben van onze vakantie in het weliswaar toeristische maar ook erg mooie Zell am See was het voor mij op sportief vlak een vakantie in mineur. Na een eerste lichte bergwandeling, kreeg ik erg veel pijn in mijn linkerknie. Bij iedere stap bergafwaarts een pijnscheut dat was slikken. Zelden is mijn vakantie zo een mengeling geweest van genot en pijn.

• Genot ;want ik hou zielsveel van de bergen, waar je ook kijkt je ziet telkens een machtig landschap, gifgroen grasland bezaaid met bloemen, rotspartijen bedekt met eeuwige sneeuw en vooral: klein dat je, je daar kunt voelen !
• pijn, tja, iedere berg die je op moet, is er een dat je ook weer afdalen moet ... Nu het heeft me niet tegengehouden !

Maar lopen, nee, daar is er dus niet veel in huis van gekomen, zelfs nu ik al heel wat beter ben -ik kan al weer de trap af zonder pijn- is mijn trainingsarbeid slechts een fractie van wat ze normaal is. Maar er is nog tijd tot de volgende wedstrijd dus schrijf me nog maar niet af, gewonde dieren zijn de gevaarlijkste ;-)