vrijdag 25 januari 2008

Garmin FR 405: Hebbeding !

Eindelijk een GPS die op een modern polshorloge lijkt en waarschijnlijk niet om de zoveel uur moet opgeladen worden -zoals de FR 305! Het uurwerk komt in februari uit in de USA en zal een goede $ 299 kosten zonder hartslagmeter(band), als ik het goed begrijp zou het apparaat backward compatible zijn met oudere Garmin spullen zoals de hartslagmeterband . Ik ben benieuwd of Garmin de verleiding zal kunnen weerstaan om lineair te prijzen en laten ze de economisch achterhaalde 1 dollar = 1 euro redenering achterwege! Op de Belgische site van Garmin heb ik enkel wat promo praatjes voor hun oudere modellen kunnen vinden, en geen vermelding , laat staan een Europese releasedatum voor dit uurwerk, misschien dat sommige Nederlandse bloggers daar een beter zicht op hebben.

update

Opgepast : Francis wees me erop dat de Forerunner 405 met de GPS aan maar een goede 8 uur meegaat. In standby mode (enkel uurwerk) zou de batterij een goede 2 weken meegaan !

dinsdag 22 januari 2008

Hartslagmeters: een methode.

Een heel simpele manier om je hartslagmeter nuttig te gebruiken is:
  1. Doe al je gemakkelijke (rustige) lopen op minder dan 80% van je maximum hartslag. Ik heb ondervonden dat als je de limieten lager zet, je veel te veel moet afremmen. Met de limiet op 80% doe je jezelf geen pijn en heb je toch het gevoel dat je getraind hebt.
  2. Tempotrainingen om je vorm te onderhouden doe je tussen de 88% en 92% van je max hartslag. In mijn voorbereiding heb ik wekelijks volgende standaardtempotraining gedaan:
    • 10 a 15min: minder dan 80% (opwarming).
    • 20min: rond de 90%.
    • 10 a 15min : minder dan 80% (cooldown).
  3. Snoeiharde temposessies - 10 en 5K intensiteit- doe je met een hartslag tot tegen de 96%van je max hartslag.
Voor Vo2max-, vVo2max-, 400meter trainingen en wedstrijden laat je beter je hartslagmeter thuis. Op echt snelle sessies heb je bitter weinig aan je hartslagmeter daarvoor is de duur te kort en de intensiteit te hoog. Wedstrijden loop je beter hoe je jezelf aanvoelt , bovendien kan de band je hinderen en zo je concentratie verstoren (zeker als je een mindere dag hebt!).

woensdag 16 januari 2008

Bloem ! Hersenspinsels

Er zijn vele analogieën die onze levensloop vergelijken met beelden uit de natuur. Een klassieker is de vergelijking met de seizoenen, maar die gaat volgens mij niet helemaal op, een meer geslaagde analogie vind ik onderstaande Joodse uit de psalmen:

De mens , als gras zijn zijn dagen, als een bloem op het veld zo zal hij verdorren.
Als mensen als bloemen zijn dan zou ik voor de meeste lopers (en mezelf) de narcis kiezen als bloem die ons het naaste is. Er is een heel ijdel kantje aan ons. Dat hoeft niet negatief te zijn, je lichaam is iets die altijd bij je is, je kunt je er maar beter goed bij voelen. Waarom denk je dat virtuele werelden zoals second life en consorten zoveel succes hebben ondanks het feit dat de technologie nog in kinderschoenen staat en alles verschrikkelijk traag gaat ?
Op het werk, bij onze niet zo sportieve vrienden die 's avonds voor hun TV set vol geestdodende programma's hangen, voor wie het gras afrijden of de trappen oplopen reeds een fysieke uitdaging betekend, zijn wij rare vogels, soms kun je de aversie tegen onze passie voelen. Dit dragen we met enige trots, ons lichaam is onze creatie, we hebben het gekneed, we hebben het afgebeuld, het draagt onze handtekening.
Ergens zijn we zelfs blij dat onze meer passieve medemens ons raar bekijkt en 's avonds enkel energie heeft om in de zetel te zitten, de knoppen van zijn afstandsbediening in te drukken, zo hebben we meer plaats op de weg !

In de film : Matrix Reloaded zit er een scene waar het hoofdpersonage Neo, met een onbekende bondgenoot een gevecht aangaat, na het gevecht vraagt Neo, waarom vroeg je me gewoon niet wie ik was? De bondgenoot antwoordt: Je kunt elkaar niet echt kennen als je niet met elkaar gevochten hebt.
Geldt dit niet evenzeer voor ons? Wanneer we verschroeiende intervalsessies lopen of tijdens de laatste kilometers van een wedstrijd wanneer heel ons lichaam schreeuwt dat we moeten vertragen terwijl we onszelf verplichten sneller te lopen, is dat dan ook geen gevecht? Ik ben er van overtuigd dat iedereen de vraag van het lichaam (afremmen of doorzetten) anders beantwoordt. Een antwoord die ons kan vervullen met trots (ik heb niet toegegeven !) of met zelfverwijten (ik kon vast nog harder ...
volgende keer zal ik ...)

Terug naar de bloem analogie: Ik vind haar zo passend omdat de meeste bloemen kort bloeien en o zo kwetsbaar zijn; een hevige storm, een verkeerd geplaatste voet en de stengel knakt, ook wij kunnen slechts kort genieten van onze volledige kracht, iets waar de meeste mensen pas beginnen op te letten wanneer de kracht begint te verdwijnen, en kwetsbaar tja, ooit een ongeval meegemaakt? Ooit ernstig ziek geweest?

Denk nu niet dat ik vind dat ik lopers betere mensen zijn dan andere, je kunt een hele goeie loper zijn en een oppervlakkige verwaande kwast, lichaamsverzorging onder de vorm van fysieke inspanning is een onderdeel van het menszijn, het kan een stap in de goede richting zijn maar evengoed een spurt richting vervreemding en eenzaamheid.

Verantwoording

Geschreven na een lange werkdag plus harde ren; Enne hee, ik verplicht jullie niet dit te lezen ! Goede blogs vind je ondermeer hier.

zondag 13 januari 2008

DOMS : Trainen of niet ?

DOMS of Delayed onset muscle soreness is de typische pijn die je voelt 24 uur a 72 uur na een harde wedstrijd of training. Vroeger dacht men dat de pijn veroorzaakt werd door de (rest)concentratie lactaat die in de spieren circuleerde en daar beschadigingen veroorzaakte, een visie die door de wetenschap naar het rijk der fabelen gezonden is.
De wetenschap denkt momenteel dat de pijn die we voelen de dag na of twee dagen na een zware trainingsessie veroorzaakt wordt door minuscule scheurtjes in de spiervezels.

Trainen of rusten ?

De vraag van 1 miljoen is natuurlijk, is het zinvol om te trainen met DOMS of is dat een foute strategie ?
Als serieuze spierpijn een signaal is van het lichaam om te wijzen op ernstige spierschade dan lijkt het weinig waarschijnlijk dat een trainingssessie, aan gelijk welke intensiteit iets anders kan voortbrengen dan verdere spierbeschadigingen. Rusten lijkt dan aangewezen, vooral omdat rust voor de meesten onder ons alleen betekend: niet lopen. We moeten nog steeds werken, boodschappen doen, koken, ... allemaal activiteiten waarvoor we onze vermoeide benen nodig hebben!
Bij een milde maar toch significante spierpijn kun je altijd nog fietsen, zwemmen of aquajoggen, sporten die niet zo belastend zijn als lopen (andere spiergroepen, minder schokken& trillingen.)
Een ander iets dat meespeelt is met welk doel je loopt:

  1. Loop je omdat je er gewoon helemaal aan verslingert bent?
  2. Of loop je omdat je maximaal wilt presteren op een wedstrijd?
Als je echt helemaal verslingert bent aan het lopen en je iedere dag wil lopen dan is het misschien interessant om wat minder op intensiteit te trainen. Het feit dat je dan geen zulke krachtige stimulansen krijgt kun je voor een stuk compenseren door de extra tijd die je al lopend door brengt.
Een strategie voor prestatielopers (die moeten werken om den brode, een gezin/partner hebben en dus met minimale tijd maximaal willen presteren) zou kunnen zijn:
  1. een opbouw periode zonder wedstrijden met 6 loopdagen, waarvan 3 met relatief hoge intensiteit.
  2. De periode (4 a 6 weken) voor een belangrijke wedstrijd 4 a 5 loopdagen met 3 echt heel zware kwaliteitstrainingen, en als er DOMS optreed verplichte rust tot de spierpijn zo goed als minimaal is.
  3. De week voor een wedstrijd een serieuze taper inbouwen. Minstens 50% terugschakelen.

Voorkomen en Nazorg

DOMS kun je voorkomen (allee een beetje toch!) door:

  • Krachttraining die je spieren versterken schijnt te helpen, ook enkele sessies van heuvelafwaarts te lopen lijkt een soort van beschermend mechanisme op te roepen (let wel na de eerste sessies zul je waarschijnlijk wel extra spierpijn hebben)
  • .Vitamine C en enkele andere anti-oxidanten (bv Omega 3&6 vetzuren) kunnen een ontstekingsremmend effect hebben (minder ontsteking= minder pijn).
  • Na een zware training een kwartier in lauw tot koud water (geen ijswater voor de would be masochisten onder ons) zitten met de benen ondergedompeld helpt om de pijn na 48 uur aanzienlijk te temperen.
  • Sportmassage waarbij de spieren gemanipuleerd worden door (diepe) strijkingen en door schudden kan een weldadig effect hebben, waarschijnlijk verloopt het herstel door de massage sneller.
  • Sportdrankjes met een mix van koolhydraten en proteïne kunnen misschien helpen, aangezien drankjes met enkel koolhydraten niet helpen tegen DOMS. Let wel dat daar nog geen deftig onderzoek naar gedaan is. Je zou wel kunnen experimenten met het eten van eiwit na een training al lijkt het drinken van sportdrank en het eten van een eitje bv weer een redelijk smerige combinatie in mijn ogen !
Voor deze post heb ik geleund op dingen die ik me herinner gelezen te hebben op de vele zwerftochten door het wereld wijde web, artikels in Runner's world (de Amerikaanse site die in mijn ogen van een veel hoger niveau is dan het maandblad) maar voor de hoofdmoot ben ik toch afhankelijk van het voortreffelijke Running Research News een maandelijks e-zine.

donderdag 10 januari 2008

Mijn oplossing voor Hans en Grietje!

Wie herinnert zich niet het -als je er even bij stil staat- wrede sprookje van de verstoten kinderen, Hans en Grietje. Gedumpt in het bos door hun kennelijk gewetenloze ouders, slagen ze er de eerste maal erin de weg naar huis te vinden, door middel van een spoor van kiezelsteentjes, de tweede maal echter wordt hun spoor van broodkruimels opgegeten door de vogels en zijn de kinderen overgeleverd aan het donkere bos waar kennelijk enkel foute mensen leven - Een oude dame met een voorkeur voor jongetjesvlees die er bovendien niets op tegen heeft minderjarige meisjes slavenarbeid te laten verrichten!

Deze avond had ik een training gepland, op relatief onbekend terrein (bos De Haan/Wenduine) en ik moet zeggen hoe slecht ik me ook gevoeld heb, Hans en Grietje zijn geen moment uit mijn gedachten geweest. De voorwaarden voor een rampzalige training waren reeds vooraf voldaan:

  1. In een haastje enkele handenvol pindanootjes gegeten.
  2. In de auto vlug vlug een halve liter Isostar binnengekapt.
Dat dit een killercombinatie is hoef ik vast niemand te vertellen. Ik heb mss geen spoor van kiezelsteentjes of broodkruimels achtergelaten in De Haan, maar een spoor van k*ts! Ik zal niet in detail treden maar ik garandeer je dat dit niet echt de heuglijkste training uit mijn carrière was.

Bekele vs. Tadese #1

Maar genoeg nu over mijzelf, er staat een interessante confrontatie op het programma, dit weekend lopen Bekele en Tadese tegen elkaar in Edinburgh zoals sommigen wel weten ben ik een grote fan van Bekele en hoop ik dat hij met grote voorsprong wint !
De omstandigheden zijn duidelijk in zijn voordeel, het is koud en daar voelt Bekele zich veel beter in, als echter Tadese erin slaagt dit weekend een serieuze vuist te maken - en in maart tijdens het WK Cross ook- dan belooft het bibberen te worden in Beijing voor iedere rechtgeaarde Bekele fan! Want Beijing zal warm drukkend en vuil zijn, iets waar Tadese veel beter tegen kan.
Hoe dan ook, ik denk dat we verwend zullen worden dit jaar met al die grote clashen dit jaar!

Resultaten Edinburgh

Mannen
1. K Bekele (ETH) 27:42 2. Z Tadese (ERI) 27:43 3. E Kipchoge (KEN) 27:43 4. J Ebuya (KEN) 27:43 5. D Ritzenhein (USA) 27:56 6. J Torres (USA) 28:14
Vrouwen
1. G Burka (ETH) 19:58 2. L Masai (KEN) 20:13 3. V Cheruiyot (KEN) 20:34 4. S Twell (GBR) 20:34 5. A Kalovics (HUN) 20:38 6. L Yelling (GBR) 20:40
Een verslag vindt je -ondermeer- op IAAF.org

zondag 6 januari 2008

Core-routine met Matt Tegenkamp

Enkele zeer interessante oefeningen die gemakkelijk integreren in je warming- up sessies . Doe ze bijvoorbeeld voor een harde Vo2max training. Je zult verbaasd zijn over hoe deze oefeningen je een scherper, meer gefocust atleet maken.

zaterdag 5 januari 2008

#1: 5k in Lombardsijde

Mijn eerste wedstrijd was in Lombardsijde, omdat ik geen zin had in 6k ploeteren in het zand koos ik voor de 5km. Het resultaat was een 7de plaats op een 125tal deelnemers. Daar kan ik best mee leven!

dinsdag 1 januari 2008

2008: less is more ?

Aangezien dit het moment is van de goede voornemens, is het een goed om even stil te staan en na te denken naar waar ik wil met deze blog. Verder doen ? Waarschijnlijk, wel. Maar wel anders, minder -uitgebreide - wedstrijd verslagen, minder posts maar dan wel van een hogere kwaliteit lijkt me de interessantste weg om te bewandelen.